Teun Koopmeiners staat eindelijk weer op het trainingsveld van het Nederlands elftal, na maanden vol blessures, twijfel en een roerige transfer naar Juventus. Voor de middenvelder is het een terugkeer die gemengde gevoelens oproept, vooral omdat hij net voor het EK op pijnlijke wijze moest afhaken. “Ik ga nog een keer mijn kant van het verhaal vertellen,” zegt Koopmeiners vastberaden, terwijl hij terugkijkt op een periode die zijn veerkracht flink op de proef stelde.
Een bittere start van de zomer
Het is voor Koopmeiners een opluchting om weer fit te zijn en in Zeist te trainen. Zijn laatste interlandperiode was eindigend met een van de moeilijkste momenten uit zijn carrière. In de ochtend van 11 juni verliet hij het Oranjehotel via de achterdeur. “Met een taxi reed ik langs de bus van Oranje, die op weg was naar het EK in Duitsland. En ik ging naar huis,” blikt hij terug. “Het klinkt dramatisch, maar zo voelde het ook echt.” Koopmeiners, die zich in de warming-up van de oefenwedstrijd tegen IJsland blesseerde, wist meteen dat het ernstig was toen hij een pijnscheut in zijn lies voelde. Een MRI-scan bevestigde zijn angst: zes tot acht weken herstel en daarmee geen kans op het EK.
Het gemis van het toernooi was pijnlijk voor Koopmeiners, die zichzelf het liefst niet met een gemis wil kwellen. “Ik hoorde weleens: ‘Er komen nog meer EK’s aan.’ Maar dat is gelul. Zelfs al zal ik nog acht eindtoernooien spelen, dan hadden het er negen moeten zijn.” De frustratie van het mislopen van het EK bleef nog maanden hangen. Terwijl zijn ploeggenoten het schopten tot de halve finale, kon hij door zijn blessure nauwelijks bewegen en probeerde hij zoveel mogelijk afstand te nemen. “Ik zat in de groepsapp van Oranje en wenste ze succes voor elke wedstrijd. Maar ik dacht steeds: daar had ik ook moeten zijn.”
Blessures, transfer en werkweigering?
Koopmeiners’ bijdrage aan Oranje in 2024 was tot nu toe beperkt tot een korte invalbeurt in maart tegen Schotland. Blessures bleven hem teisteren, en in oktober moest hij thuisblijven met een gebroken rib. “Ik kon niet lachen, niet slapen en niet ademen,” herinnert hij zich met een wrange glimlach. “Alles deed pijn, en de normale dingen om te kunnen leven vielen weg.”
Toen hij in september eindelijk blessurevrij was, werd hij niet geselecteerd voor Oranje. Het verhaal dat naar buiten kwam was dat Koopmeiners had geweigerd te trainen bij Atalanta, in een poging om een transfer naar Juventus af te dwingen. Atalanta’s lezing was dat hij ‘werk weigerde’, maar Koopmeiners wil het daar nog niet uitgebreid over hebben. “Dat komt later wel,” zegt hij nuchter. “Dat ik nooit op een goede manier afscheid heb kunnen nemen van Atalanta en de fans, komt doordat er een eenzijdig verhaal is verteld. Iedereen denkt nu dat ik de club genaaid heb. En dat is jammer, want ik heb een fantastische tijd gehad bij Atalanta.”
Juventus: Een jongensdroom die uitkomt
De 55 miljoen euro die Juventus voor Koopmeiners neerlegde, maakt hem een van de duurste Nederlandse transfers van het jaar. Zijn jongensdroom om bij een absolute topclub te spelen is werkelijkheid geworden, maar de geruchten rond zijn transfer en de verstoorde relatie met Atalanta zorgden voor een lastige start. “Als ik nu mijn kant vertel, dan komt Atalanta weer met een reactie. En dan begint het moddergooien,” vertelt hij. “Daar had ik geen zin in, vooral niet nu ik wil genieten van mijn beginperiode bij Juventus.”
Bij Juventus voelt Koopmeiners zich inmiddels thuis en is hij al snel uitgegroeid tot een belangrijke schakel in het team van Thiago Motta. Zijn ervaring op het hoogste niveau geeft hem een nieuwe status, en met zijn terugkeer bij Oranje komt hij nu als aanvallende middenvelder voor Juventus sterker terug dan ooit. “Ik snap dat er vragen komen, want Juventus is een grotere club dan Atalanta en de concurrentie is groot. Daar word ik alleen maar beter van.”
Terug bij Oranje: de concurrentiestrijd gaat door
Toch is het allerminst zeker dat Koopmeiners in de komende Nations League-wedstrijden, tegen Hongarije en Bosnië & Herzegovina, meteen een basisplek krijgt. Met Ryan Gravenberch in topvorm bij Liverpool, Tijjani Reijnders die uitblinkt bij AC Milan en de terugkeer van Frenkie de Jong is de concurrentie op het middenveld van Oranje groot. Maar dat schrikt Koopmeiners niet af. “Het is voor Oranje alleen maar mooi dat er zoveel goede middenvelders zijn. Als je moeite hebt met concurrentie, moet je niet in de top spelen. En al helemaal niet bij het Nederlands elftal.”
Koopmeiners, die vier jaar geleden zijn debuut maakte voor Oranje, heeft het gevoel dat hij nog steeds niet zijn volle potentieel heeft laten zien in het nationale shirt. “Nee, ik denk dat de echte Teun Koopmeiners nog niet naar voren is gekomen bij Oranje,” erkent hij. “Nu kom ik in vorm van mijn club en dat wil ik hier doortrekken. Eindelijk ben ik er weer bij en ik zit vol enthousiasme.”
Slotgedachten: Terug met ambitie en vastberadenheid
Na een uitdagend jaar vol blessures en een roerige transferperiode hoopt Koopmeiners opnieuw zijn plek bij Oranje te veroveren. De teleurstelling om het gemiste EK blijft knagen, maar hij is vastbesloten om zijn waarde te tonen en zijn naam definitief op het middenveld van het Nederlands elftal te vestigen. Met zijn nieuwe ervaringen bij Juventus en de motivatie om te bewijzen wat hij in huis heeft, begint Koopmeiners aan een nieuwe fase bij Oranje. “Ik ben klaar om de echte Teun Koopmeiners te laten zien.”
